این روزهای سخت از هر انگشتم یک هنر می بارد !

شب ها می بافم خیالت را

روزها می کشم دردهای نبودنت را

و غروب ها هم

وای غروب ها می رقصم با سازِ دلتنگی هایم …

سادگیـــــم دل تـــــو را زد....

بیا تا برایت بگویــــــــــــم چگونه بعد از تو

"شاهــــــــــرگ احساس" ادمـــــــــها را میزنم....!!!

یه وقتایی،
یه حرفایی،
چنان آتیشت میزنه
که دوست داری فریاد بزنی،
ولی نمیتونی!
دوست داری اشک بریزی،
ولی نمیتونی!
حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه!
تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه،
به این میگن
“درد بی درمون”

گاهی لازم است دکتر بجای یک مشت قرص برایت

"فــــــــــریـــــــــــاد"

تجویز کند...

همـچـون ساعـت شنی شــده ام

کــه نـفــس هـای آخـرش را مـیـزنـد

و الـتـمـاس مـیـکــنــد

یـکـی پـیـدا شـود و بـرش گــردانـد

مــن هــم …

نه …!

لـطــفـا بـرم نـگــردانـیـد !

بــگـذاریــد تــمام شــوم

صبحی کـــه بجـــای عـــشق با سیـــگار شروع بـــشه

یــــک شــــــروع دوبـــاره نیــــست

امـــــتداد پایان اســــت

 بــــــرای کــــسی که دیــگر امــــیدی بـــه ادامه نـــدارد....

از قــــــبل هم باید حدس مـــــی زدم می روی
“رفـــــــتنــــ ” همیشہ
حتی در دستور زبان فارســـی
“لــــــازمـــ” است…

دلتنگی هاى آدمى
نه با آب حل می شود
نه با ریاضى
كافیست كمى بخندید،
كمى جدى نگیرید...

بساط کرده ام
و تمام نداشته هایم را
ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺝ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ…
بی انصاف چانه نزن
ﺣﺴﺮﺕ ﻫﺎﯾﻢ …
به قیمت عمرم
تمام شده!!

گاهی وسط یک فکر
گاهی وسط یک خیابان
سردت می کنند
داغت می کنند
رگ خوابت را بلدند
زمینت می زنند…